Ο καλλιτέχνης, πρώτα παρατηρεί και μετά δημιουργεί τα έργα του. Το κάθε έργο είναι μια σύνθεση στοιχείων.
Περνάμε λοιπόν τώρα, στις αρχές της σύνθεσης.
Στην τρίτη συνάντησή μας, συζητήσαμε για την εκφραστικότητα των σχημάτων. Ορισμένα δίνουν μια αίσθηση ηρεμίας ή σταθερότητας, άλλα κίνησης ή αστάθειας.
Συζητήσαμε το πώς λειτουργούν, μέσα από παραδείγματα. Η αφορμή, ήταν το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας.
Κατόπιν μιλήσαμε για τον ζωγράφο Ματίς, και το πώς στο τέλος της ζωής του άρχισε να ζωγραφίζει με πινέλο το ψαλίδι, και για χρώμα του, είχε τα χρωματιστά χαρτιά.
Αμέσως μετά μοιράστηκαν ψαλίδια και χρωματιστά χαρτιά (κόκκινο-μαύρο-άσπρο στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας και μωβ-πορτοκαλί-μαύρο-άσπρο στα παιδιά του δημοτικού).
Το κάθε παιδί δημιούργησε την δική του σύνθεση. Ύστερα, όλοι μαζί, αναλύσαμε τον τρόπο που το κάθε παιδί προσέγγισε το θέμα του.
Αυτή η δραστηριότητα ήταν κοινή στην ομάδα προσχολικής ηλικίας και στις ομάδες του δημοτικού.
Τα μεγαλύτερα παιδιά, έκαναν δύο ακόμη δραστηριότητες.
1. Σχέδιο παρατήρησης (σχεδίασαν εκ του φυσικού φυλλαράκια και κλαδάκια)
2. Συνέχισαν την εργασία στην ζωφόρο του Παρθενώνα.
Άρτεμις Μουρατίδου, Εικαστικός
