Μουσικά Εργαστήρια

Ολιγομελή τμήματα για παιδιά από 2-12 ετών. Ένας εναλλακτικός τρόπος εκμάθησης της μουσικής βασισμένος στο εκπαιδευτικό σύστημα ΕΝαρμονία της μουσικού Σταυρούλας Μαυρομμάτη. 

Για να ενεργοποιηθεί λοιπόν η φαντασία των παιδιών, χρησιμοποιείται ένας ιδιαίτερος τρόπος προσέγγισης των τεχνών. Το ζητούμενο δεν είναι η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, ή των κανόνων της μουσικής ή της ζωγραφικής, αλλά το να αναπτύξει το κάθε παιδί την δική του προσωπική σχέση με τις Τέχνες, αυτοσχεδιάζοντας.

Οι τεχνικές και οι δραστηριότητες επιλέγονται προσεκτικά, με μόνο κριτήριο να ενεργοποιήσουν την γνώση που κρύβεται μέσα σε κάθε παιδί. Η εισαγωγή σε όλα τα εργαστήρια γίνεται με μικρά «τελετουργικά», που στοχεύουν στη διέγερση της φαντασίας, την αύξηση της συγκέντρωσης και την προετοιμασία του σώματος.

Το θεμέλιο είναι η μουσική. Επάνω στη βάση αυτή δομείται το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Ειδικότερα:

1. Ο Ρυθμός

Ο ρυθμός αποτελεί τη βάση της μουσικής, και τον συναντάμε και στις υπόλοιπες Τέχνες, όπως στη Γλυπτική, ή στο Χορό. Ο ρυθμός είναι δομικό στοιχείο της ζωής, είναι κρυμμένος νόμος μέσα στην φύση. Έχει τεράστια επίδραση πάνω μας διότι κι εμείς οι ίδιοι είμαστε ρυθμός. Το χτύπημα της καρδιάς, η αναπνοή, οι βιορυθμοί,  η λειτουργία όλου του μηχανισμού του σώματος, είναι ρυθμική.

Τα παιδιά εξερευνούν αρχικά απλά ρυθμικά μοτίβα με τη συνοδεία κρουστών οργάνων, επιλέγοντας διαφορετικό κάθε φορά, ώστε να αναπτυχθούν οι ξεχωριστές δεξιότητες που απαιτούνται για τον χειρισμό του κάθε οργάνου.

Στα πρώτα στάδια καλούνται από τον καθοδηγητή να τον μιμηθούν, έως ότου είναι σε θέση να σκεφτούν δικά τους πρότυπα ρυθμικά μοτίβα καθοδηγώντας με τη σειρά τους την ομάδα. Κατόπιν, ενθαρρύνονται να κινηθούν στο χώρο βασιζόμενα μόνο στην ακοή τους, βιώνοντας έτσι με το σώμα τους την ποικιλία του ρυθμού σε ένταση και ταχύτητα και ελέγχοντας την κάθε τους κίνηση.

2. Η Φωνή  - το Ανθρώπινο Μουσικό Όργανο

«Το πιο παλιό, το πιο αληθινό, το πιο ωραίο όργανο της μουσικής, η μόνη αρχή στην οποία η μουσική μας οφείλει την ύπαρξή της, είναι η ανθρώπινη φωνή.»  Ρ. Βάγκνερ

Τα παιδιά εισάγονται στον μαγικό κόσμο της ανθρώπινης φωνής και μέσα από το παιχνίδι ανακαλύπτουν όλες τις δυνατότητες που προσφέρει. Μαθαίνουν για την λειτουργία της αναπνοής και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην χρήση της φωνής στην ομιλία, την απαγγελία και το τραγούδι.

3. Ενεργητική Ακρόαση

Ξεκινώντας από τα προϊστορικά χρόνια και φτάνοντας ως την σύγχρονη εποχή ανακαλύπτουμε πως η εξέλιξη της μουσικής είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου.

Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα έργα των μεγαλύτερων μουσουργών και εξοικειώνονται σταδιακά μαζί τους, ανακαλύπτοντας έτσι την ομορφιά του ήχου και της αρμονίας. Βήμα – βήμα ενθαρρύνονται να εξερευνήσουν τα συναισθήματα που τους προκαλεί και να τα μοιραστούν με την ομάδα. Μέσα από τη συζήτηση που ακολουθεί, καθοδηγούνται στο να φανταστούν τα κίνητρα που οδήγησαν τον κάθε συνθέτη στην συγκεκριμένη σύνθεση και μαντεύουν τι είναι αυτό το οποίο θέλει να περιγράψει ή να εκφράσει μέσα από την μουσική του. Έτσι, η παθητική ακρόαση μετατρέπεται σταδιακά σε ενεργητική.

Με τις κατάλληλες μεθόδους προσεγγίζονται αντίστοιχα και οι αισθήσεις που σχετίζονται με τις υπόλοιπες τέχνες, ώστε σταδιακά εκτός από την ακοή, να ενεργοποιηθεί η όραση, η αφή και δευτερευόντως οι άλλες δύο αισθήσεις.                                                                                                   

4. Οπτικοακουστικά Μέσα -Επιστημονικά Πειράματα

Χρησιμοποιώντας τα σύγχρονα μέσα (βίντεο, προβολές, διαφάνειες) δίνονται πληροφορίες στα παιδιά για την φύση και την τέχνη, διεγείροντας με τον τρόπο αυτό, το νου και την περιέργειά τους.

Παράλληλα, γίνονται επιστημονικά πειράματα που σχετίζονται με κάποια από τις Τέχνες ή τις έννοιες που επεξεργαζόμαστε, ώστε να αναπτυχθεί η εφευρετικότητά τους, να εξομαλυνθεί η απόσταση που συχνά υπάρχει ανάμεσα τις Τέχνες και την επιστήμη και να γίνει εμφανές στα παιδιά πως μπορούν να προσεγγίσουν το ίδιο θέμα από διάφορες πλευρές.

5. Ηχοϊστορίες

Χρησιμοποιώντας όλα τα παραπάνω «υλικά», τα παιδιά καθοδηγούνται στο να συνθέσουν τις δικές τους ιστορίες. Τα θέματα είναι κάθε φορά διαφορετικά και στηρίζονται στην φαντασία των παιδιών ή την μυθολογία. Ένας τρόπος για παράδειγμα, είναι μέσα από την ακρόαση ενός κομματιού να φανταστούν μια ιστορία, την οποία στην συνέχεια καλούνται να παρουσιάσουν στην ομάδα, παράγοντας τους ήχους με τα μουσικά όργανα (κρουστά, έγχορδα, πνευστά, φωνή).

Κατόπιν την αποδίδουν και με θεατρικό τρόπο, ενώ συνθέτουν και την δική τους μουσική για να την συνοδέψουν.

Παράλληλα, ενθαρρύνονται να την εκφράσουν και με εικαστικό τρόπο δίνοντας έτσι απτή μορφή σε ό,τι φαντάστηκαν. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου δίνεται έμφαση στα κοινά στοιχεία (τόνος, ένταση, ρυθμός κλπ) της μουσικής με τις άλλες Τέχνες και στον διαφορετικό τρόπο που αποδίδονται τα στοιχεία αυτά σε κάθε περίπτωση.